สวัสดีครับทุกท่าน รึว่าผมจะสวัสดีตัวเองก่อนกันแน่นะ ?
ฮะ ๆ ๆ เพิ่งเข้ามาสมัครใหม่น่ะครับ
เลยไม่รู้ว่าจะพิมพ์อะไรดี
คิดไปคิดมา นึกถึงที่เพื่อนชวนกันตั้งวงเล่นดนตรีกันน่ะ
พูดถึงทักษะในการเล่นดนตรีของผมแล้ว
คงไม่มีอะไรมากมาย นอกจากแหกปากไมโครโฟนกับโปรฯพี่นิก
(Nick Karaoke นั่นแล ~)
แต่เดี๋ยวก่อนนะ ! เคยเล่นอยู่ไม่ใช่เรอะ ? กีตาร์ไง !
สมัยเด็ก ๆ ผมมักจะไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่คนอื่นได้รับ
ประมาณ ป.6 กระมัง ที่ได้มีโอกาส (ถูกบังคับ) จับกีตาร์
แม่ผมเคยบอกเอาไว้ ว่าจะพาไปข้างนอก ผมก็งง เอ๊ะมันยังไง
สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการนั่งอยู่ที่ห้องซ้อมกีตาร์ของครูอัฐ
แรก ๆ เคยคิดว่า ทำไมแม่ชอบบังคับลูกอย่างนี้นะ
อยู่บ้านเฉย ๆ ไปวัน ๆ ท่าทางสนุกกว่านี้อีก
ไป ๆ มา ๆ เราทนมานั่งเรียนทุกวันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ที่ผมได้เรียน ๆ มาจากครูอัฐ คือการเล่นโน๊ตพื้นฐาน
พอถึงช่วงที่ครูอัฐจะสอนคอร์ดให้ ผมก็ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่
ตอนนั้นผมกำลังเตรียมตัวสอบเข้าสวนกุหลาบอยู่
หลังจากนั้นมา ก็ไม่ได้เยี่ยมเยือนห้องซ้อมครูอัฐอีกเลย
ผมถูกย้ายตัวกลับมาศรีสะเกษอีกครั้งก็ตอน ม.4 เทอมสอง
นึกครึ้มอยากจะไปกราบคารวะท่านอาจารย์อัฐสักครั้ง
ปรากฎว่าห้องซ้อมครูฯ ปิดร้างเสียงั้น
จากนั้นอีกไม่นาน ตัวผมเกิดความคิดที่อยากจะกลับมาเล่นอีกครั้ง
คิดว่าคงสายไปเสียแล้ว น่าจะให้ความสำคัญกับมันให้มากกว่านี้เสียแต่แรก
ได้แต่เสียใจ เล็ก ๆ แต่ก็เท่านั้นล่ะ...
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ครูอยู่ที่ไหน แต่ก็ยังคิดถึงครูอยู่นะครับ
อยากให้ครูช่วยสอนผมให้เล่นคอร์ดระดับโปร ผมจะได้เล่นกับวงเพื่อนบ้าง ~